مقایسه تاثیر گیاه همیشه بهار با سفالوسپورین ها بر باکتری های جدا شده از بیماران مبتلا به سلولیت

چکیده سابقه و هدف: با توجه به مقاومت به آنتی بیوتیک های مهار کننده سنتز دیواره سلولی به علت حضور بتالاکتاماز، عدم حضور گیرنده-های پنی سیلین و ناتوانی داروهای بتالاکتام در فعال سازی آنزیم های اتولیتیک دیواره سلول باکتری، به منظور مقایسه اثر آنتی-باکتریال گیاه همیشه بهار با سفالوسپورین ها که جزء مهارکننده های سنتز دیواره سلولی هستند، بر باکتری های جدا شده از بیماران مبتلا به سلولیت، این مطالعه انجام شد. روش بررسی: تحقیق با طراحی تجربی بر روی 100 نمونه از بیماران مبتلا به سلولیت انجام شد. گل همیشه بهار به روش پرکولاسیون با حلال متانول 85 درصد عصاره گیری شد. حلال به وسیله روتاری تبخیر و به وسیله دستگاه لیوفیلیزه گردید. اثر ضدباکتریایی عصاره با دو روش دیسک دیفیوژن و mic بررسی شد و به همراه 5 دیسک آنتی بیوتیک های سفیکسیم، سفالکسین، سفتریاکسون، سفتی زوکسیم و سفازولین هاله های عدم رشد حاصل از دیسک های آنتی بیوتیکی با عصاره تام برحسب نوع باکتری مقایسه گردید. داده های بین گروه های آنتی بیوتیکی بر روی مقاومت با آزمون anova و در داخل گروه ها با آزمون t زوجی مورد قضاوت آماری قرار گرفتند. یافته ها: استرپتوکوک ها، آنتروکوک فکالیس، استافیلوکوک، mrsa و استافیلوکوک ساپروفیتیکوس به رقت 128/1 عصاره در آزمایش mic حساس بودند. در آزمایش دیسک دیفیوژن، استرپتوکوک ها و آنتروکک فکالیس به عصاره 100 درصد حساس و استافیلوکوک ساپروفیتیکوس در برابر عصاره مشابه سفتی زوکسیم حساسیتی معادل 50 درصد داشت. استافیلوکوک mrsa نسبت به عصاره حساسیت معادل 100 درصد داشت و باکتری های گرم منفی مانند پروتئوس، ای کلای، کلبسیلا، سراشیا و سودوموناس در برابر این عصاره مقاوم بودند. اختلاف معنی داری بین کاربرد عصاره گیاه بر روی باکتری های گرم مثبت و منفی وجود داشت (001/0p<). نتیجه گیری: به نظر می رسد که عصاره گل همیشه بهار همراه با آنتی بیوتیک ها در درمان سلولیت می تواند کاربرد داشته باشد. واژگان کلیدی: مقاومت آنتی بیوتیکی، سفالوسپورین، عصاره گل همیشه بهار، سلولیت، باکتری های گرم مثبت.